Tijd vliegt!
Blijf op de hoogte en volg Daan&Kirsten
21 September 2014 | Indonesië, Bitung
Haaaai,
Hier gaat nog steeds alles goed! Vorige week vrijdag ben ik met Annelies wezen raften. Gelukkig zat ik niet vooraan want anders had geheid een keer in dat water gelegen, want sommige stukken gingen best hard. Het uitzicht was onwijs mooi dus ik heb de begeleiders iets harder laten peddelen om zelf van het uitzicht te kunnen genieten. Af en toe een laf peddeltje tussendoor zodat ze geen argwaan kregen. Een andere man van de organisatie daar reed de route parallel met ons mee en maakte onderweg wat foto's van ons onderweg. Zaten hele leuke foto's bij, maar ook genoeg waarbij ik half die boot inval. Onderweg stopte we ergens bij een hutje aan de kant. Bleek een whiskystokerij te zijn. Heel primitief, maar uiteindelijk kwam er toch wel whisky uit. We mochten ook een beetje proeven. Ik rook eerst aan het spul, maar m'n maag protesteerde al licht dus heb vriendelijk bedankt. Annelies was wel zo dapper en het smaakte best goed zei ze. Ik snapte er alleen niks van dat de stokerij daar zo afgelegen lag en vroeg de man of het illegaal was. Hij begon te lachen en het was dus inderdaad illegaal. Na twee uur kwamen we aan op het eindpunt. Daar stond een kleine pick-up truck klaar om ons terug te brengen. De mannen gooiden de boot achterop de auto en zeiden tegen ons dat we op de boot moesten klimmen. Wij bleven vol verbazing staan en vroegen of het een grap was. De mannen begonnen zelf maar vast er op te klimmen dus wij zijn maar gevolgd. De keuze was anders lopen dus dat was ook niet echt een optie... Dus opnieuw een vrij bijzondere manier om vervoerd te worden en echt heel veilig voelde het niet. De chauffeur scheurde dan ook gewoon met 60 kilometer per uur over een bergweggetje.. Na onze vrije dag hebben we een aantal dagen gewerkt in het centrum. Op een nacht waren er drie apen uit hun kooi, die waarschijnlijk niet goed was afgesloten. Van Simon mochten niet aan de achterkant van grote kooien komen omdat ze daar achter aan het rondrennen waren. Dus wij liepen met volle tassen gras en bladeren voor de grote kooien door om die vast te voeren. Ineens kwam er een aap op ons af. Dus wij liepen heel rustig weg en toen heb ik Simon maar even terug geroepen. Was toch wel even schrikken! Hij heeft de aap weer naar achteren gejaagd. Gelukkig waren ze nog heel jong en hun gebit was nog niet compleet anders hadden we een iets groter probleem gehad. Uiteindelijk konden ze twee van de drie vrij snel vangen en de derde heeft voornamelijk bovenop zijn kooi gezeten. Vond het voor de apen wel heel leuk dat ze even konden rondrennen want opgesloten is natuurlijk niet alles. Gelukkig zijn ze vanuit Tasikoki wel alles in het werk aan het stellen om zo snel mogelijk een groep apen vrij te laten en ze zijn een hele grote kooi aan het bouwen waar ze een groot stuk jungle hebben om te oefenen voor in het wild. De apen die hier leven zouden anders vrij wel zeker al verkocht zijn op de traditionele markt van Tomohon waar bushmeat nog regelmatig verkocht wordt. Dus ze zijn zeker in goede handen.
Op woensdag ging de rest van de groep op excursie naar Tangkoko Nature Reserve, maar ik heb lekker een boek gelezen in de zon. Tangkoko staat nog op de planning als Daan hier ook is, dus wil niet alles al een keer gezien hebben. En nu had ik ruim de tijd om te bellen met thuis dus dat was ook leuk! Zondagavond hebben we Weerwolven gespeeld met de vrijwilligers. Aangezien het best een verslavend spel is werd er fanatiek mee gedaan. Op woensdagavond hadden we het eten met een aantal gasten waaronder een pasgetrouwd stel die nu op huwelijksreis waren. De eerste week van de huwelijksreis had de vrouw doorgebracht met vijf mannen vertelde ze. Zij en haar man zijn beide filmmakers en haar man heeft in de eerste week een korte docu gemaakt over Willie Smits, van de Masarang stichting. De man vertelde ook veel over alle documentaires die hij heeft gemaakt. Hij heeft onder andere een aantal jaar doorgebracht op de Serengeti in Tanzania om daar wildlife te volgen. Super mooie verhalen had hij en ongelooflijk wat voor leven hij al had gehad. Angela vertelde ook nog dat ze die middag was opgeroepen door Tangkoko Nature Reserve. Ze hadden een gewonde aap gevonden. Ze is daar met een van de verzorgers naar toe gegaan en kwamen er uiteindelijk achter dat de aap een hele kleine wond in zijn oksel had. Ze zagen ook dat de wond al dicht al aan het gaan was en dat de randen vrij mooi waren dus niet gescheurd. De verzorger probeerde de aap te reanimeren maar er was lucht te horen wat ontsnapte. Hoogstwaarschijnlijk is deze aap gewond geraakt door een schotwond en was eigenlijk zijn eindbestemming om als bushmeat te eindigen. Zielig genoeg heeft de aap vermoedelijk nog even geleefd met de verwonding voordat hij uiteindelijk overleed. Ik heb echt respect voor Angela en Simon hoe zij alles in het werk stellen voor een betere wereld voor de apen en de andere dieren in samenwerking met stichting, terwijl het soms lijkt als een druppel op een gloeiende plaat.
Op vrijdag heb ik de hele dag op strand gelegen van het centrum. Ze hebben hier zwart lavazand dus echt paradijselijk zag het er niet uit, maar dat komt later deze maand helemaal goed. In de avond hebben we een kampvuur gemaakt en weer weerwolven gespeeld. Dat in combinatie met brood en gesmolten chocolade én gebakken banaan van het kampvuur! Goede avond dus!
Nog een weekje werken en dan komt Daan alweer deze kant op. Ik heb super veel zin om samen het eiland over te gaan reizen, want er staan een heel aantal mooie bestemmingen op de planning!!
Groetjessss!!
Hier gaat nog steeds alles goed! Vorige week vrijdag ben ik met Annelies wezen raften. Gelukkig zat ik niet vooraan want anders had geheid een keer in dat water gelegen, want sommige stukken gingen best hard. Het uitzicht was onwijs mooi dus ik heb de begeleiders iets harder laten peddelen om zelf van het uitzicht te kunnen genieten. Af en toe een laf peddeltje tussendoor zodat ze geen argwaan kregen. Een andere man van de organisatie daar reed de route parallel met ons mee en maakte onderweg wat foto's van ons onderweg. Zaten hele leuke foto's bij, maar ook genoeg waarbij ik half die boot inval. Onderweg stopte we ergens bij een hutje aan de kant. Bleek een whiskystokerij te zijn. Heel primitief, maar uiteindelijk kwam er toch wel whisky uit. We mochten ook een beetje proeven. Ik rook eerst aan het spul, maar m'n maag protesteerde al licht dus heb vriendelijk bedankt. Annelies was wel zo dapper en het smaakte best goed zei ze. Ik snapte er alleen niks van dat de stokerij daar zo afgelegen lag en vroeg de man of het illegaal was. Hij begon te lachen en het was dus inderdaad illegaal. Na twee uur kwamen we aan op het eindpunt. Daar stond een kleine pick-up truck klaar om ons terug te brengen. De mannen gooiden de boot achterop de auto en zeiden tegen ons dat we op de boot moesten klimmen. Wij bleven vol verbazing staan en vroegen of het een grap was. De mannen begonnen zelf maar vast er op te klimmen dus wij zijn maar gevolgd. De keuze was anders lopen dus dat was ook niet echt een optie... Dus opnieuw een vrij bijzondere manier om vervoerd te worden en echt heel veilig voelde het niet. De chauffeur scheurde dan ook gewoon met 60 kilometer per uur over een bergweggetje.. Na onze vrije dag hebben we een aantal dagen gewerkt in het centrum. Op een nacht waren er drie apen uit hun kooi, die waarschijnlijk niet goed was afgesloten. Van Simon mochten niet aan de achterkant van grote kooien komen omdat ze daar achter aan het rondrennen waren. Dus wij liepen met volle tassen gras en bladeren voor de grote kooien door om die vast te voeren. Ineens kwam er een aap op ons af. Dus wij liepen heel rustig weg en toen heb ik Simon maar even terug geroepen. Was toch wel even schrikken! Hij heeft de aap weer naar achteren gejaagd. Gelukkig waren ze nog heel jong en hun gebit was nog niet compleet anders hadden we een iets groter probleem gehad. Uiteindelijk konden ze twee van de drie vrij snel vangen en de derde heeft voornamelijk bovenop zijn kooi gezeten. Vond het voor de apen wel heel leuk dat ze even konden rondrennen want opgesloten is natuurlijk niet alles. Gelukkig zijn ze vanuit Tasikoki wel alles in het werk aan het stellen om zo snel mogelijk een groep apen vrij te laten en ze zijn een hele grote kooi aan het bouwen waar ze een groot stuk jungle hebben om te oefenen voor in het wild. De apen die hier leven zouden anders vrij wel zeker al verkocht zijn op de traditionele markt van Tomohon waar bushmeat nog regelmatig verkocht wordt. Dus ze zijn zeker in goede handen.
Op woensdag ging de rest van de groep op excursie naar Tangkoko Nature Reserve, maar ik heb lekker een boek gelezen in de zon. Tangkoko staat nog op de planning als Daan hier ook is, dus wil niet alles al een keer gezien hebben. En nu had ik ruim de tijd om te bellen met thuis dus dat was ook leuk! Zondagavond hebben we Weerwolven gespeeld met de vrijwilligers. Aangezien het best een verslavend spel is werd er fanatiek mee gedaan. Op woensdagavond hadden we het eten met een aantal gasten waaronder een pasgetrouwd stel die nu op huwelijksreis waren. De eerste week van de huwelijksreis had de vrouw doorgebracht met vijf mannen vertelde ze. Zij en haar man zijn beide filmmakers en haar man heeft in de eerste week een korte docu gemaakt over Willie Smits, van de Masarang stichting. De man vertelde ook veel over alle documentaires die hij heeft gemaakt. Hij heeft onder andere een aantal jaar doorgebracht op de Serengeti in Tanzania om daar wildlife te volgen. Super mooie verhalen had hij en ongelooflijk wat voor leven hij al had gehad. Angela vertelde ook nog dat ze die middag was opgeroepen door Tangkoko Nature Reserve. Ze hadden een gewonde aap gevonden. Ze is daar met een van de verzorgers naar toe gegaan en kwamen er uiteindelijk achter dat de aap een hele kleine wond in zijn oksel had. Ze zagen ook dat de wond al dicht al aan het gaan was en dat de randen vrij mooi waren dus niet gescheurd. De verzorger probeerde de aap te reanimeren maar er was lucht te horen wat ontsnapte. Hoogstwaarschijnlijk is deze aap gewond geraakt door een schotwond en was eigenlijk zijn eindbestemming om als bushmeat te eindigen. Zielig genoeg heeft de aap vermoedelijk nog even geleefd met de verwonding voordat hij uiteindelijk overleed. Ik heb echt respect voor Angela en Simon hoe zij alles in het werk stellen voor een betere wereld voor de apen en de andere dieren in samenwerking met stichting, terwijl het soms lijkt als een druppel op een gloeiende plaat.
Op vrijdag heb ik de hele dag op strand gelegen van het centrum. Ze hebben hier zwart lavazand dus echt paradijselijk zag het er niet uit, maar dat komt later deze maand helemaal goed. In de avond hebben we een kampvuur gemaakt en weer weerwolven gespeeld. Dat in combinatie met brood en gesmolten chocolade én gebakken banaan van het kampvuur! Goede avond dus!
Nog een weekje werken en dan komt Daan alweer deze kant op. Ik heb super veel zin om samen het eiland over te gaan reizen, want er staan een heel aantal mooie bestemmingen op de planning!!
Groetjessss!!
-
21 September 2014 - 17:09
John:
Wauw klinkt wel spectaculair allemaal en dat raften ziet er ook heftig uit maar niet zo heftig als het autoritje.
En een flesje illegale whisky gaat er altijd in. Veel plezier nog. XXX
-
21 September 2014 - 19:54
Danny & Inge:
Haa Kirsten,
Wat gaaf allemaal zeg klinkt echt leuk. We zijn heel benieuwd naar
al je foto's en dadelijk natuurlijk ook naar die van de rondreis.
Wij wensen jou nog veel werk plezier en dadelijk jullie samen een gewelddadige reis!!
Groetjes van de buren -
22 September 2014 - 06:50
Marloes:
Sow jij vermaakt je daar goed zo te lezen. Nog ff en dan komt je eigen aapje die kant op! X -
22 September 2014 - 21:57
Karen:
Heey lieverd,
weer veel nieuwe ervaringen meegemaakt. Klinkt allemaal erg leuk en spannend. Geniet nog ff van je vrijwiliigerswerk ,en straks kunnen jullie weer heerlijk samen genieten Liefs xxx -
23 September 2014 - 23:00
Ans:
Hallo lieve Kirsten, wat een mooie verhalen en heel leuk om te lezen hoe het met je gaat. Volgens mij zit je echt op een schitterend plekje van deze grote aardbol. Dat raften ziet er toch net even anders uit als in de Ardennen :)
Hoop dat alles goed met je gaat, en jee... Nog maar een weekje en dan komt Daan naar je toe! Hier gaat ook alles goed, maar we missen je wel! Liefs Ans, Frans en Zoë -
28 September 2014 - 14:04
Anny:
Tijd vliegt, Daan vliegt.
Daan is vanmorgen vertrokken,goede reis.
Hopelijk kunnen jullie elkaar weer snel ontmoeten, en genieten van een mooie vakantie.
Veel plezier, groeten Pap en mam. -
30 September 2014 - 09:03
Remon Smits:
Hè Kirsten, het klinkt weer allemaal super spannend daar! Het enthousiasme is in je verhalen te voelen, mooi!
Geniet er nog van daar.
Groetjes -
30 September 2014 - 15:42
Nick:
Hallo Kirsten,
Wat een mooie verhalen en wat een leuke avonturen!! Nog heel veel plezier, en geniet van jullier reis over het eiland samen.
Enjoy!
XX -
01 Oktober 2014 - 21:39
Tineke:
Meegesleurd in je verhaal; besef ik me ineens dat ik thuis op de bank zit.. wat heb jij daar een geweldige tijd zo te lezen! Geniet er maar van zeker nu jullie lekker met zijn tweeën zijn.
P.s. Mocht je straks thuis nog medespelers nodig hebben voor weerwolven stel ik me bij deze beschikbaar!
Groetjes ook van Bart! -
13 Oktober 2014 - 21:07
Imke Lauwen:
Naast dat harde werken heb jij echt een hoop leuke dingen gedaan lees ik al wel. Dat raften is ook echt tof he. Ik zie het al helemaal voor mij, jij genietend en af en toe schijnheilig beetje mee peddelen.
Maar ook al ben je kilometers van het werk vandaan...je blijft scherp; whiskyhutje ;)!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
