Laatste week Tasikoki!

Hallo lieve volgers!

De laatste week bij Tasikoki is voorbij gevlogen. Aan het begin van de week zijn twee vrijwilligers naar huis gegaan en bleven we met z'n vieren over. Wel jammer dat de andere vrijwilligers weg waren want het was altijd erg gezellig met elkaar! Op maandag en dinsdag hebben we gewerkt met z'n allen. Doordat we met genoeg mensen waren zorgden we ervoor dat iedere dag iets extra's werd gemaakt voor de dieren, zodat ze even bezig waren. Af en toe was m'n creativiteit echt op maar de favorieten hebben we regelmatig gemaakt. Voor de apen was dat ondermeer oude droge bladeren met een beetje honing er op. Elke aap kreeg dan een pakketje bladeren. Ze waren echt druk met ruiken en proeven. Zo leuk om te zien!
Het is ook belangrijk om goed naar de apen te kijken en te controleren wat de conditie is. Afgelopen week is namelijk ook een aap overleden aan vermoedelijk een infectie. Hij werd doodziek uit de groep gehaald en de dagen erna door Angela verzorgd. Ze heeft dan ondersteuning van een dierenarts maar helaas was het voor deze aap te laat. Wel heel sneu en vooral omdat het een bedreigd diersoort is op het eiland des te meer.
Op woensdag zijn we met z'n drieën op excursie geweest. We zijn wezen zwemmen bij een hele mooie waterval. Het water was lekker en uitzicht super mooi! Er waren ook een aantal andere bezoekers en ook hier probeerden ze weer foto's van ons te maken. Een vrouw was zo brutaal om gewoon naast een van ons te gaan staan om een selfie te maken. Zo voelt beroemd zijn dus ;)
Voor het avondeten hadden we al vrij snel de keuze gemaakt om bij de KFC te gaan eten. Op het centrum krijgen we alleen vegetarisch eten. Op zich niks mis mee maar na een aantal dagen rijst, groenten en tempeh snakte ik wel naar een stukje vlees. Zoals altijd zien de plaatjes bij zulke tenten er iets beter uit dan de werkelijkheid maar toch heb ik genoten van de burgers met kip. Op donderdag hebben we weer gewerkt en na het eten hebben we nog lang zitten kletsen met Angela. Zij kan ook Nederlands praten dus soms is dat wel fijn.
Op vrijdag hadden Annelies en ik weer onze vrije dag en zijn we naar Manado gegaan om de toerist uit te hangen en wat te winkelen. Ik weet niet wat het is hier maar het kan niet anders dan dat iedereen met z'n veertig stokdoof is. Ook hier in het winkelcentrum draaiden ze snoeiharde muziek. Midden in het centrum was een catwalk en stonden ze een soort modeshow te presenteren. Er waren twee presentatoren die de hele tijd door elkaar heen aan het blèren waren. Erg fijn. Elke zelfgewaarde fashionista uit de stad zat er natuurlijk. Die meiden hebben echt teveel MTV gekeken, want het is veel bloot gecombineerd met loei hoge lieslaarzen... Dusss. M'n irritatieniveau was door het geluid aardig gestegen dus we zijn naar ver van de muziek vandaan gevlucht.
Op zaterdag hadden de twee andere vrijwilligers vrij en hebben wij gewerkt. Angela en Simon werden gebeld dat ze twee mannen hadden gearresteerd met vier jonge apen en tassen vol apenvlees en pythonvlees. Simon is naar het politiebureau gegaan samen met een verzorger om de apen op te halen. Daar bleek dat twee boeren hadden gekeken wat de slaapboom van een groep apen was. Die hebben ze midden in de nacht omgezaagd met een kettingzaag en zoveel mogelijk apen gevangen. De jonkies hebben ze in leven gehouden. Simon trof op het bureau de resten aan van de dode apen en heeft ons later de foto's laten zien. Het was echt verschrikkelijk om te zien. Ze hebben de kop er af gehakt en dan het lichaam vieren. De boeren werden op het bureau verhoord maar schijnbaar is de strafvervolging niet echt hoog. Dus wanneer ze weer vrijkomen zullen ze hoogstwaarschijnlijk gewoon doorgaan. Aan de handen van de boeren was ook te zien dat ze al vaker apen hadden gevangen want ze hadden flinke littekens van bijtwonden. Op het politiebureau waren Kinderen uit het dorp met stokjes de kleine aapjes aan het klieren, dat gebeurd hier dus gewoon. Angela vertelde al dat er helemaal geen empathie is voor dieren hier in de regio. De aapjes waren in redelijke conditie gelukkig en nu op een veilige plek. Kon de plek in vrijheid ook ooit maar net zo veilig worden. De boeren waren van de Minahasa en de Minahasa cultuur kenmerkt zich vooral dat ze werkelijk alles wat beweegt eten. De Minahasa komt alleen in het noorden van Sulawesi voor. In andere delen van Sulawesi worden de apen voornamelijk bedreigd doordat er te weinig leefgebieden zijn.
Voor de aapjes moet snel een nieuw verblijf gebouwd gaan worden zodat ze een groep kunnen gaan vormen.
Op zondag heb ik de laatste werkdag gehad en in de avond hebben we een klein feestje gehouden met als thema 'sweet goodbye!' Dus er kwamen alleen maar zoete dingen op tafel zoals pannenkoeken, gebakken ananas met kaneel, gebakken banaan van de bbq, brood en als dip gesmolten chocolade. Uiteraard hebben we nog een aantal ronden weerwolven gespeeld! Daarna tot half 2 met Angela en Simon zitten kletsen en toen maar eens naar bed, maar daar was het eigenlijk veel te gezellig voor. De wekker hadden we op half 5 in de ochtend staan om vanaf het strand de zonsopgang te gaan kijken. Echt onwijs mooi was dat! We hebben ook nog een aantal aangespoelde kwallen en zeesterren gezien. Daarna zijn we nog voor een laatste keer door het dorp gewandeld en als afsluiter langs alle dieren. Helemaal afscheid nemen was het niet want met Daan zal ik hier nog naar teruggaan.
Op maandag ben ik vast naar een hotel in Manado gegaan. Rond 13.00 uur zou ook Daan daar aankomen. Ik ben hem gaan ophalen op het vliegveld. Er stonden veel Indonesische mensen, die vaak een kop kleiner waren dan ik, die ik vaak het woord voor blanke hoorde zeggen. Volgens mij vonden ze het niet zo tof dat ik vooraan al het zicht voor ze wegnam haha.
We hadden een vrij luxe hotel dus we hebben lekker kunnen ontspannen bij het zwembad, goed gegeten en heerlijk geslapen. Kortom, goed uitgerust voor de komende vier weken!

Tot snel!! X